Het eerste viertal toog op vrijdagavond 15 december naar Hoevelaken voor een uitwedstrijd. De opstelling was Joost Marcus, Wim van de Mark, Hans Kodde en Bab Wilders. De sfeer was goed en de ontvangst in Hoevelaken hartelijk.
Joost Marcus scoorde op bord 1 het snelst een mooi punt.
Op bord 2 trof Wim van der Mark met zwart een oude bekende. ‘Aan de vorige ontmoetingen bewaar ik niet direct de beste herinneringen. Nu zat er voor hem na een kleine 10 zetten in de opening geen rokade meer in, maar hij kreeg hiervoor wel compensatie. De spanning in de partij bleef als ongewisse regenbui in de lucht tot het abrupte moment van zijn remiseaanbod. De alleswetende computer gaf -001, dus prima zo’.
Op bord 3 waagde Hans Kodde het om Koningsgambiet te spelen. De tegenstander reageerde met f6 wat Hans achteraf gezien gemakkelijk af had kunnen straffen met f4 x e5 en dan bij f6 x e5 schaak via Dh5. Die mistte hij maar kwam toch goed uit de opening. Ook het middenspel verliep in wit’s voordeel. En zeker toen zwart een directe matzet over het hoofd zag, was het gedaan.
Bab Wilders zat aan bord 4. ‘Nadat Joy van Dorsten niet was ingegaan op mijn poging de Fajarowicz te spelen kwamen er bij mij (met zwart) nogal wat plichtmatige zetten, waarschijnlijk dacht ik: ze maakt wel een foutje en anders meer eindspelkennis. (Voor de Woke-lezers: dit had niets te maken met het feit dat het een meisje was.) Maar toen moest ik ineens zelf uitkijken dat ik niet mat ging. In een stelling waarin beiden daarvoor uit moesten kijken bood zij remise aan en dat nam ik aan, ook omdat er al 2 1/2 punten waren. Geen hoogstaande maar wel leuke partij’.
Eind goed, al goed en met een 3-1 overwinning op zak en na een mooi biertje vingen we de terugreis aan.